Filteren
van 4
Verschoppelingen
ls hij b.v. in December of Januari eens kon komen. De schrijver wilde iets degelijks en fijns, en had gehoord, dat men daar voor moest zijn bij mijnheer Van Emmerick (Pauls patroon) of bij zijn eersten teekenaar F. Dilleman. En als dat nu toch zooveel als 't zelfde beteekende, gaf de burgemeester ...
Verschoppelingen
Tot Marie in de lijkkamer geroepen werd en daarna de oude heer, die gesteund werd door Paul.
Ze waren daar weer met hun drieën, allen onverwacht getroffen door een groote verandering in 't ledikant : daar lag niet meer een zieke, een stervende, een pasgestorvene ; daar lag een doode in haar l ...
Verschoppelingen
HOOFDSTUK XXIX.
Paul had zich de zaak nog niet anders voorgesteld, dan dat hij de teekening en bestek, hem opgedragen, zou maken als ondergeschikte van zijn patroon en in dien zin sprak hij daar ook — zoodra hij in de stad was teruggekeerd, en de gelegenheid daartoe zich ...
Verschoppelingen
„Vreeselijk aardig, mijnheer ! vooral voor zoo'n urenlangen rit. En daarbij — ik was wel een beetje angstig, om alleen te zijn met zulk een vreemden heer. Doch nu u er bij bent, kan ik gerust zijn !"
Paul was toch erg in zijn schik, dat hij nu Marie naast zich had. 't Bleek hem, dat zij en mi ...
Verschoppelingen
Paul gaf zoo goed acht op alles, dat de herder al spoedig de heele kudde aan hem alleen toevertrouwde. En intusschen leerde hij zóó met breien aan, dat hij weldra ook wol en naalden meenam naar de hei.
lederen morgen trof hem bij vernieuwing de gelijkheid van zijn wandeling achter de schapen ...
Verschoppelingen
Dat beviel den ouden heer bijzonder, en meermalen als Paul sprak van eeuwig zalige gemeenschap met Christus en al de volmaakte rechtvaardigen, van 't allerheerlijkst leven in 't eeuwig zien en kennen van God en Jezus' Christus, — als Paul daarvan sprak, zoo warm, zoo verlan ...
Verschoppelingen
HOOFDSTUK XXXI.
Dit zou hun trouwdag zijn geweest.
De bruidegom lag in 't lijkkleed in dezelfde kamer, waar hij freule Virginie haar laatsten slaap had zien slapen.
De bruid zat er naast als een versteening ; alleen geweldige zenuwschokken toonden dat er nog leven in haar was. Gee ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 45)Tante was er terstond heen gesneld, en zg haar tante dadelgk na, en oom was uit de wagenmakerg komen aanloopen, bleek van schrik. En dan had ze Mien gezien, me ...
Feuilleton,
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. 64), Dat denk ik niet, nicht ! — Er zijn weinig zulke mannen als vader was. Uw moeder zal dat goed met mij eens zijn. Vader was een man des 'geloofs, een eenvoudig man ; er ging kracht van hem uit. ...
Feuilleton.
OMBRA. VAN STERVEN EN LEVEN. Een waar verhaal door JAN VELTMAN. 18)'t Was een goedaardig kind met weinig doorzicht en met een gelaat, dat onder alle omstandigheden den bevroren lach van moeder vertoonde. Ze werd groot en dik, ...
van 4
